نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشگاه رازی

2 دانشیار مدیریت ورزشی، دانشگاه رازی

3 استادیار مدیریت ورزشی، دانشگاه رازی

چکیده

حکمرانی خوبسازوکارهایی را برای نظارت بر عملکرد و دستیابی به اهداف در سازمانها فراهم می‌آورد؛ بنابراین، هدف از انجام این پژوهش، بررسی وضعیت حکمر‌انی و اثر سرمایة اجتماعی بر شاخص‌های حکمرانی خوب در فدراسیون‌های ورزشی بود. روشپژوهش زمینه‌یابی بود. جامعة آماری رؤسای هیئت‌های ورزشی استان‌های غربیبودند. روش نمونه‌گیری، تصادفی ساده و حجم نمونه 224 نفر بود. شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه‌های حکمرانی خوب (پژوهشگر ساخته) و سرمایة اجتماعی را تکمیل کردند. برای تحلیل اطلاعات از آزمون تی تک‌نمونه‌ای و مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. روایی وپایایی مدل اندازه‌گیری تأیید شد. نتایج آزمون تی تک‌نمونه‌ای نشان داد که حکمرانی خوب و سرمایة اجتماعی در جامعة مورد مطالعه پایین‌تر از حد متوسط بودند. مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان داد که سرمایة اجتماعی اثرهای مثبتی بر ابعاد حکمرانی خوب شامل شفافیت، بازرسی و توازن، دموکراسی و همبستگی داشت. به‌علاوه، سرمایة اجتماعی حدود نیمی از واریانس حکمرانی خوب را تبیین نمود. نتایج حاصل از این مطالعه به ارائة عوامل مؤثر در حکمرانی خوب ورزشی با هدف اولویت‌بندی و تنظیم اقدامات برای بهبود حکمرانی در فدراسیون‌های ورزشی منجر شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

1. Ahmadi, S. A., & Feizabadi, H. (2011). Investigating social capital and effect of that on the organization improvement (Case study: Staff organizations of Tehran municipality). Journal of Public Administration, 3(6), 35-88. (Persian).
2. Alm, J. (2013). Action for good governance in international sports organisations. Final report. Copenhagen: Play the game/ Danish institute for sports studies, 6-22.
3. Alvani, S. M. (2009). Good governance: A network of civil society interactors. Journal Development Evolution Management, 1(1), 1-6. (Persian)
4. Andrew, R. (2010). Organizational social capital structure and performance. Human Relations, 63(5), 583–608.
5. Bebchuk, L., Cohen, A., & Wang, C. (2013). Learning and the disappearing association between governance and returns. Journal of Financial Economics, 108, 323–48.
6. Bovens, M. (2007). Analysing and assessing accountability: A conceptual framework. European Law Journal, 13(4), 447–68.
7. Chappelet, J. L., & Mrkonjic, M. (2013). Basic indicators for better governance in international sport (Bibgis): An assessment tool for international sport governing bodies. Idheap Working Paper, 1, 7-16.
8. Chappelet, J. L., & Mabbott, B. (2008). The international Olympic committee and the Olympic system: The governance of world sport. Abingdon: Routledge.
9. Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences. (2nd Ed), Hillsdale, New Jersey.
10. Forster, J., & Pope, N. (2004). The political economy of global sporting organisations. Abingdon: Routledge.
11. Geeraert, A. (2015). Sports governance observer 2015, the legitimacy crisis in international sports governance. Report/ October, 5-38.
12. Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th Ed): Upper Saddle River, Prentice hall, New Jersey.
13. Henseler, J., Ringle, C. M., & Sinkovics, R. R. (2009). The use of partial least squares path modeling in international marketing. Advances in International Marketing, 20, 277-320.
14. International Olympic Committee. (2008). Basic universal principles of good governance of the Olympic and sports movement. Preliminary Document. Lausanne: PP: 1-12.
15. Jarvie, G. (2003). Communitarianism, sport and social capital neighbourly insights into Scottish sport. International Review for the Sociology of Sport, 38(2), 139-53.
16. Kamberidou, I., & Patsadaras, N. (2007). A new concept in European sport governance: Sport as social capital. Journal of Biology of Exercise, 3, 21-34.
17. Kardos, M. (2012). The reflection of good governance in sustainable development Strategies. Procedia -Social and Behavioral Sciences, 58, 1166-1173.
18. Lawshe, C. (1975). A qualitative approach to content validity. Personnel Psychology, 28(8), 563-75.
19. Mahmody, J., Rounagi, M, S., & Rounagi, M. (2014). Weighting the indices of good governance in Iran. Strategic Studies Quarterly, 16(62), 59-87. (Persian).
20. Maloney, W., Smith, G., & Stoker, G. (2000). Social capital and urban governance: Adding a more contextualized ‘top-down’ perspective. Political Studies, 48, 802–20.
21. Mohamadi Torkamani, E., Bagheri, G, H., & Zaereimatin, H. (2016). Designing the model of bridging social capital promotion for Football fans. Social Capital Management, 3(1), 89-111. (Persian).
22. Mostafazadeh, M., & Sadeghi, M. R. (2015). The model of social capital development in universities and higher education centers. Social Capital Management, 2(1), 161-82. (Persian).
23. Nahapiet, J., & Ghoshal, S. (1998). Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage. Academy of Management Review, 23(2), 242-66.
24. Nikpeyma, N., Saeedi, Z, A., Azargashb, E., & Alavi Majd, H. (2013). Framework approach: A method for analysis of qualitative data. Journal of the Iranian Institute for Health Sciences Research, 13(1), 41-50. (Persian).
25. OECD (OrganiZation for Economic Co-operation and Development). (2004). Principles of corporate governance. Paris: OECD. pp. 12-50.
26. Paxton, P. (2002). Social capital and democracy: An interdependent relationship. American Sociological Review, 67, 245-77.
27. Phillips, A. (2011). What should be in a ‘good governance code’ for European team sport federations? Unpublished thesis. Executive Master in European Sport Governance (MESGO).
28. Play The Game. (2011). Cologne Consensus: towards a global code for governance in sport. End statement of the conference, Play the Game 2011 conference, 6 October 2011, Cologne
29. Putnam, R. D. (1993). Making democracy work. CivictTraditions in modern Italy. Princeton: Princeton University Press.
30. Ritter, T. (2013). Social capital as a determinant for good governance: An empirical analysis of the 27 EU member state- Presented at EGPA Annual Conference, Edinburgh Scotland.
31. Salahi, R., Namati, M., & Amanpur, S. (2014). Effective mechanism of social capital indicators in the good urban governance using Amos (Case study: City Nasim city). Journal of Spatial Planning, 4(1), 1-24. (Persian).
32. Schumacker, R, E. (2010). A beginner's guide to structural equation modeling. (V. Ghasemi, Translator). Tehran: Sociologists Publications. (Persian).
33. Thomas, M. (2009). What do the worldwide governance indicators measure? Journal of Public Administration Research and Theory, 16(1), 5-22.
34. Transparency International. (2011). Safe hands: Building integrity and transparency at FIFA. Berlin: Transparency International.
35. Union of European Football Associations UEFA. (2011). Good governance menu card for UEFA member associations 2012-2016. Nyon: UEFA.
36. Umerato, D., & Baglioni, S. (2011). The dark side of social capital: An ethnography of sport governance. International Review for the Sociology of Sport, 10, 1-18.
37. United Nations Development Programme. (2000). Characteristics of good governance. Available at: http://www.imf.org/euternalipubs/FT/exvpgoven /govindex.htm [Accessed 10 December 2016].
38. Walters. G., Trenberth. L., & Tacon, R. (2010). Good governance in sport: A survey of UK national governing bodies of sport. London: Birk Beck Sport Business Centre.
39. Weiss, T. G. (2000). Governance, good governance and global goverrnance, conceptual and actual challenges. Third World Quarterly, 21(5), 795-815.