نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فرهنگیان
2 تهران
3 دانشگاه فرهنگیان
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش غیرخطّی هندبال بر خلّاقیتحرکتی دانشآموزان دختر شهرستان رباطکریم بود. در این پژوهش، ابتدا 30 دانشآموز کلاس ششم (گروههای تجربی و کنترل) به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد، ولی متأسفانه با شیوع کووید 19 و افزایش نگرانی خانوادهها از احتمال ابتلاء فرزندان به این بیماری، عده زیادی از آزمودنیها از پژوهش خارج شدند و تنها 8 نفر (12-11سال) باقی ماندند. روش این پژوهش نیمه تجربی و از لحاظ هدف کاربردی بود که با استفاده از طرح پیشآزمون - پسآزمون انجام شد. ابزار پژوهش، آزمون خلّاقیت حرکتی برچ شامل4 ایستگاه (پرتاب، موازنه، جابهجایی و حمل حلقه هولاهوپ) بود. آزمودنیهای پژوهش مبتدی بودند و تجربه بازی هندبال نداشتند. آنها جهت آشنایی با مهارتهای اولیه هندبال، به مدت 8 هفته، هر هفته دو جلسه، و هر جلسه 60 دقیقه آموزش دیدند. سپس وارد فرایند آموزش غیرخطی شدند و به مدت 8 هفته، هر هفته دو جلسه، و هرجلسه 60 دقیقه با استفاده از اصول بازیهای زمینکوچک (تغییر در تعداد بازیکنان) به بازی هندبال پرداختند. نتایج آزمون ویلکاکسون، تحلیل واریانس چندمتغیره با اندازههای مکرر و تحلیل واریانس تکمتغیره با اندازههای مکرر نشان داد که آموزش غیرخطّی بر خلّاقیت حرکتی تأثیرمعناداری ندارد. در واقع رویکرد غیرخطّی نتوانست زمینه پویایی برای ادراک مستقیم فراهم کند و در شرایط متغیر خلاقیت حرکتی را توسعه دهد. بهعبارتی این رویکرد تحت تأثیر شرایط قرنطینه، غیرفعال شدن افراد و افت آزمودنی قرار گرفته است و پیشنهاد میشود سایر قیود نیز دستکاری و اثر آنها برخلاقیت حرکتی دانشآموزان مطالعه شود.
کلیدواژهها
موضوعات