نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه رفتار حرکتی ّ واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی ّ تهران ایران

2 گروه روانشناسی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران

3 گروه رفتار حرکتی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران

چکیده

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی درس تربیت بدنی در مدارس پویا بر توسعه شایستگی جسمانی دانش آموزان 9 ساله در مقایسه با رویکرد آموزش در مدارس سنتی بود، جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان شهرستان زاهدان بودند که از بین آنها 65 دانش آموز از دو مدرسه پویا (31 نفر) و از مدرسه سنتی (34 نفر) به طور تصادفی انتخاب شدند. در مرحله اول از کلیه دانش آموزان شرکت کننده آزمون چابکی و مهارت های حرکتی کانادایی و آزمون استقامت هوازی گرفته شده و سطح فعالیت بدنی آن ها با گام شمار محاسبه و ثبت شد. سپس گروه مدارس پویا در یک دوره مداخله 3 ماهه در محیط غنی شده و 24 جلسه ای در ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎی درس ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ (کتاب دستنامه دوره اول ابتدایی و بخش حیطه دانشی و نگرشی کتاب راهنمای تدریس تربیت بدنی) ﺷﺮﻛﺖ ﻛﺮدند و دانش آموزان گروه کنترل هم در درس تربیت بدنی به روش سنتی شرکت نمودند. پس از پایان دوره مداخله ای از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج با استفاده از آزمون "من ویتنی" و "آنالیز کواریانس" تحلیل شدند. نتایج نشان داد که کلاس درس تربیت بدنی مدارس پویا در مقایسه با مدارس سنتی منجر به افزایش سطح فعالیت بدنی روزانه دانش آموزان (آزمون گام شمار) شده است اما تفاوت معناداری در آزمون چابکی مهارت های حرکتی کانادایی (CAMSA) و استقامت هوازی ( PACER) مشاهده نشد. این نتایج حمایت از این فرضیه را فراهم می‌کنند که استفاده از این رویکرد می‌تواند در ارتقاء سطح فعالیت بدنی کودکان موثر باشد

کلیدواژه‌ها

موضوعات