تبیین الگوی جاری استعدادیابی ورزشی در آموزش و پرورش

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 هیات علمی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه بیرجند

2 دبیر اموزش و پرورش

3 مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

چکیده
پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی الگوی جاری استعدادیابی ورزشی در آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر کیفی و با توجه به رویکرد گرندد تئوری انجام شد. حوزه پژوهش شامل کارشناسان تربیت بدنی، دبیران و معلمان تربیت بدنی استان سیستان و بلوچستان بودند. نمونه مورد نظر متشکل از 32 نفر خبره بود. جهت بررسی روایی و پایایی یافته‌ها از معیارهای لینکلن و کوبا 1980 استفاده شد. نتایج نشان دهنده محور ناکارآمدی فرآیند استعدادیابی در آموزش و پرورش (نظام‌مند نبودن استعدادیابی؛ عدم توجه به حفظ و نگهداشت استعداد) و مبتنی بر شرایط علّی (مشتمل بر مؤلفه‌هایی چون عوامل ارتباطی-محیطی؛ عوامل اقتصادی-تجهیزاتی؛ و عوامل مدیریتی-سازمانی)، شرایط زمینه‌ای (مشتمل بر مؤلفه‌های: فرآیندهای جذب، نگهداشت و ارتقا سازمانی؛ و عوامل فرهنگی-اجتماعی)، شرایط مداخله‌گر محدود کننده (مشتمل بر چالش‌های عملیاتی و نگرشی)، شرایط مداخله‌گر تسهیل‌کننده (مشتمل بر مزیت‌های رقابتی و گفتمان‌سازی)، شرایط راهبردی (مشتمل بر راهبردهای انگیزشی؛ شاخص‌سازی و استانداردسازی؛ پایش و نظارت سازمانی؛ و جو و محیط حمایت‌گر) و پیامد وضعیت جاری و پیامدهای حاصل از کاربرد راهبردها، مورد سازمان‌دهی قرار گرفت. می توان اذعان نمود که ضعف های مدیریتی و اقتصادی در طول سالیان متمادی، به همراه عدم بهره برداری از قدرت تعامل، استان را با مشکل جدی در کمیت و کیفیت منابع ساختاری و کالبدی در ورزش، مواجه ساخته است. این امر ثمربخشی فعالیت های استعدادیابی ورزشی را با مشکل مواجه ساخته است. از این رو، این پژوهش پیشنهاداتی در زمینه استانداردسازی، ایجاد انگیزه، پایش فعالیت‌ها و حمایت از توسعه فرایندها، ارائه می کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات



مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از 24 مهر 1404

  • تاریخ دریافت 21 آذر 1403
  • تاریخ بازنگری 11 شهریور 1404
  • تاریخ پذیرش 18 مهر 1404