هدف این مطالعه تحلیل روابط عوامل محیط مدرسه بر مشارکت دانشآموزان توانیاب در فعالیتهای بدنی بود. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، آمیخته (کیفی-کمی) است. در بخش کیفی، رویکرد پژوهش مبتنی بر مرور نظاممند ادبیات تحقیق بوده و در بخش کمی، از مدلسازی ساختاری تفسیری استفاده شده است. در بخش مرور ادبیات، 14 مطالعه بهصورت هدفمند و براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شد و در بخش کمی، 10 نفر از صاحبنظران و کارشناسان حوزه آموزش، تربیتبدنی و توانبخشی مورد بررسی قرار گرفتند. ارزیابی کیفیت در بخش کیفی با استفاده از چکلیست برنامه ارزیابی نقادانه مهارتها و در بخش کمی با روایی صوری و ضریب کاپای کوهن انجام شد. یافتههای بخش کیفی 42 مفهوم را نشان داد که در 12 مضمون دستهبندی شدند. در بخش کمی، نتایج نشان داد عوامل در مدل سلسلهمراتبی به شش سطح تقسیم شدهاند؛ در سطح ششم (پایینترین سطح)، عامل «رهبران مدرسه» و در بالاترین سطح، عامل «مشارکت در فعالیت بدنی» قرار گرفت. همچنین مشخص شد که عواملی مانند «منابع انسانی متخصص»، «محیط فیزیکی تخصیصیافته» و «تجهیزات مناسب» در خوشه پیوندی قرار دارند و نقش کلیدی در ارتباط با سایر عوامل ایفا میکنند. این یافتهها پیچیدگی تعامل عوامل مختلف مدرسهای بر مشارکت در فعالیت بدنی دانشآموزان توانیاب را آشکار کرده و بینشهای ارزشمندی برای مربیان، سیاستگذاران و متخصصان سلامت به منظور بهبود مشارکت در فعالیت بدنی این گروه فراهم میکند
