هدف از این پژوهش، شناسایی و اولویتبندی موانع خصوصیسازی امکانات ورزشی دانشگاههای دولتی ایران بود که با استفاده از روش پیمایشی به انجام رسید. نمونه‌ی آماری این پژوهش شامل اعضای کمیسیون اقتصادی و کمیسیون اصل 44 مجلس، کارشناسان سازمان خصوصیسازی، اعضای هیئت علمی رشته های اقتصاد و تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور، اعضای شرکت شهرک های صنعتی، اعضای اتاق بازرگانی استانها و سرمایه گذاران شهرک‌های صنعتی بودند که به‌صورت هدفمند از اضلاع مثلث خصوصی سازی انتخاب شدند. روشهای کیفی و کمی شامل مطالعۀ ادبیات پژوهش، مصاحبه‌ی عمیق، کدگذاری سیستماتیک، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل سلسله‌مراتبی که به صورت مناسبی با یکدیگر ترکیب شده بودند، فرآیند این پژوهش را تشکیل می دادند. یافته های پژوهش نشان داد که در ضلع نهادهای سیاست‌گذار و مجری موانع خصوصیسازی امکانات ورزش دانشگاه ها به‌ترتیب اولویت عبارتند از موانع سیاسی (361/0)، برنامه ریزی ـ راهبردی (226/0)، مدیریتی ـ اجرایی (158/0)، فرهنگی ـ اجتماعی (133/0)، قانونی (090/0)، کلان سرمایه گذاری (055/0)، اقتصادی (052/0) و بازاریابی (025/0). همچنین در ضلع دستگاه واگذارنده موانع شناسایی‌شده به ترتیب اولویت عبارت از موانع برنامه ریزی ـ راهبردی (316/0)، مدیریتی ـ اجرایی (239/0)، سیاسی (197/0)، نوسازی سازمانی (117/0)، فرهنگی ـ اجتماعی (101/0) و فردی (030/0) بودند. در ضلع بخش خصوصی نیز موانع شناسایی‌شده به‌ترتیب اولویت عبارت از موانع اقتصادی (482/0)، خرد سرمایه گذاری (295/0)، فرهنگی ـ اجتماعی (170/0) و حرفهای ـ تخصصی (053/0) بودند. بنابراین اجرای سیاست خصوصیسازی نیازمند تعیین چشماندازها و ایجاد برنامه های بلندمدت و کوتاه مدت برای دستیابی به آنهاست. تنها در چنین شرایطی است که خصوصی سازی به‌عنوان راهکاری اثربخش برای انجام اصلاحات و افزایش بهرهوری امکانات ورزشی دانشگاه ها مطرح خواهد بود.
The Barriers to the privatization of the sport facilities of the Iranian universities
نویسندگان [English]
Mohammad Mosalanejad؛ Kourosh Ghahraman Tabrizi؛ Esmaeil Sharifian
چکیده [English]
The purpose of this study was to identify the barriers to the privatization of the sport facilities of the Iranian public universities and prioritization of them, that was conducted the survey method. The statistical sample of this study were members of the parliament economic and 44 principle commission, expert of the privatization organization, faculty member of economic and physical education and sport sciences field of the Iranian public universities, a member of the industrial town company, member of the commercial room's province, and investors that selected by purposeful. Qualitative and quantitative methods such as the study of the literature, Indepth interview, systematic coding, and exploratory factor analysis (EFA) and analytical hierarchy process (AHP) were formed the research process that was properly combined. The results showed that barriers of the privatization of the sport facilities inside of the policy – making and executive is priority order political (0.261), planning – strategic (0.226), management – administrative (0.158), cultural – social (0.133), legal (0.090), macro fund's investment (0.055), economy (0.052) and marketing (0.025). As well as the identified barriers inside of device quitter, are priority order planning - strategic (0.316), management - administrative (0.239), political (0.197), institutional modernization (0.117), cultural – social (0.101) and personal (0.030). Identified barriers inside of the private sector are priority order economic (0.482), micro fund's investment (0.295), cultural – social (0.170) and professional – expertise (0.053). Privatization policy needs to determine vision and creating a long – term and short – term plans to achieve them. The only in situations which privatization will be as an effective strategy for reforms and increasing the productivity of the university sport facilities.
کلیدواژه‌ها [English]
Privatization, sport facilities, Universities, Barriers
مراجع
1. دخانی وحید، صفری الموتی فاطمه. خصوصیسازی در صنعت نفت؛ چالشها، موانع و راهکارها. نشریهی اکتشاف و تولید.1387؛ 51: 20-16.
2. King R G, Levine R. 1993.Financial And Growth: Schumpeter Might Be Right. Q J Econ. 1993; 108(3): 717 – 737.
3. ایزدی علیرضا. توصیف عوامل مؤثر بر جذب اسپانسرشیپ شرکتهای اسپانسر فوتبال حرفهای ایران، پایان نامهی کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه تربیت معلم تهران؛ 1383.
4. Vidhan G K, Adam T. The Investment Opportunity Set And Its Proxy Variable. Seminar Participants. The University Of Oregon And Hong Kong University Of Science; 2007.http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=298048.
5. ابراهیمبای سلامی غلامحیدر.فرهنگ و سیاستگذاری در ایران. مطالعات فرهنگی و ارتباطات. 1385؛ 2(5): 234-213.
6. رحیمی بروجردی علیرضا. خصوصیسازی. چاپ اول. تهران: انتشارات دانشگاه تهران؛ 1385. ص 82.
7. مالجو محمد. اعتراض جامعه مدنی به مثابهی بدیلی برای سیاست خصوصیسازی در ایران. فصلنامهی علمی پژوهشی رفاه اجتماعی. 1381؛ 2(6): 27-13.
8. Tomasini N. Ncaa Corporate Sponsor Objectives: Are There Differences Between Divisions I-A, I-Aa And I-Aaa?. Sport Marketing Quarterly. 2004; 13(4): 253-264.
9. کاشف میر محمد. مدیریت اداری و مالی در سازمانهای ورزشی. چاپ اول. تهران: نشر ورزش؛ 1388. ص 120.
10. Kriemadis T H. Strategic Planing In Higher Education Athletic Departments. Int Educ Mana. 1997; 11(6): 238-247.
11. مقصودی ایمن حمیدرضا. مقایسه وضعیت موجود فوق برنامه ورزشی دانشگاههای ایران (برنامه، بودجه، منابع انسانی، امکانات و زیرساختهای ورزشی) با ده سال قبل، پایان نامه کارشناسی ارشد.تهران: دانشگاه تربیت معلم تهران؛1387.
12. وزارت ورزش و جوانان. طرح جامع ورزش کشور، مطالعات تفضیلی ساختار کلی مؤلفههای پشتیبانی. تهران: وزارت ورزش و جوانان؛ 1382.
13. الهی علیرضا، سجادی نصراله، خبیری محمد، ابریشمی حمید. موانع موجود در توسعه جذب درآمد حاصل از حمایت مالی در صنعت فوتبال جمهوری اسلامی ایران. نشریه مدیریت ورزشی1388؛ 1: 202- 189.
14. پاداش دنیا، سلطان حسینی محمد، خبیری محمد. ارزشگذاری عوامل اجتماعی و قانونی مؤثر بر خصوصیسازی باشگاههای ورزشی. نشریه مدیریت ورزشی. 1390؛ 11: 52 – 33.
15. Muzangaza CG C. The Role Of Ideological And Bihavioral Differences In Privatization Problems In Transition Economics. thesis.Zimbowe: Walden University; 2001.
16. Myles L R. Economic Approaches To Balancing Use And Preservation In Parks And Protected Areas. Thesis. Harvard: Harvard university press; 2000.
17. حاضری علی محمد. تأملی در پشتوانههای نظری خصوصیسازی آموزش عالی. نخستین سمینار آموزش عالی؛ تهران: دانشگاه علامه طباطبائی؛ 1375. ص 35.
18. توفیق علی اصغر.خصوصیسازی صنایع و نقش آن در افزایش بهرهوری. اولین کنگره ملی مهندسی صنایع و بهرهوری؛ تهران: دانشگاه صنعتی امیرکبیر؛ 1391. ص 15.
19. رضوی سید محمد حسین. افزایش کارایی با سیاست خصوصی سازی در ورزش. نشریه حرکت. 1383؛ 23: 22-5.
20. Gustafson T F, Mclean D D. An Empirical Analysis Of The Privatization Of Public Golf Courses In Three Mojor United States Cities, Research Project. Senegal: National Recreation And Park Association; 1996.
21. معاونت پژوهشی مرکز پژوهش و برنامهریزی. ضرورت خصوصیسازی و تسریع اجرای سیاستهای اصل 44 قانون اساسی، طرح پژوهشی. سازمان بازرسی کل کشور؛ 1387.
22. قانون برنامهی اول توسعهی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. 1368.
23. قانون برنامهی دوم توسعهی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. 1374.
24. قانون برنامهی پنجم توسعهی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. 1390.
25. قانون برنامهی چهارم توسعهی اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی جمهوری اسلامی ایران. 1383.
26. دوستی مرتضی. تبیین و تحلیل علل و پیامدهای ورود سیاسیون به ورزش ایران، رسالهی دکتری.تهران: دانشگاه تهران؛ 1390.
27. Houlihan B, Tan T C, Green M. Policy Transfer And Learning From The West: Elite Basketball Development In The People's Republic Of China. J Sport Soc Iss. 2010; 34(1): 14-28.
28. هامونی، امیر. نقش خصوصیسازی باشگاهها از طریق ورود به بازار سرمایه در بهبود مشکلات اقتصادی فوتبال ایران: چالشها و راهکارها. نخستین همایش بین المللی خصوصی سازی و سرمایهگذاری در ورزش؛ تهران: هتل المپیک؛1391. ص9.
29. رمضانی رضا. پژوهش اقتصاد و سرمایهگذاری ورزش: مورد کاوی فوتبال، طرح پژوهشی.تهران: وزارت ورزش و جوانان؛ 1386.
30. حبیبی علی، خوش پور حسن. ارزیابی عملکرد سیاست خصوصیسازی شرکت های دولتی در ایران (1374ـ1368). مجلهی برنامه و بودجه. 1375؛ 7: 67-41.
31. ربانی رسول، پورافکاری نصراله، کتابی محمود، رئوفی محمود. بررسی موانع فرهنگی ـ اجتماعی توسعه با تأکید بر خاص گرایی. جامعه شناسی کاربردی. 1388؛ 20 (3): 156-135.
32. هانتینگتون ساموئل، هریسون لارنس. اهمیت فرهنگ. گروه ترجمهی انجمن توسعهی مدیریت ایران. چاپ اول. تهرا ن: انتشارات امیرکبیر؛ 1383. ص 93.
33. صالحی امیری سید رضا. مفاهیم و نظریههای فرهنگی. چاپ اول. تهران: انتشارات ققنوس؛ 1386. ص 147.
34. قوام عبدالعلی.چالشهای توسعهی سیاسی. چاپ اول. تهران: نشر قومس؛ 1383. ص 73.
35. رضایی علی اکبر، صالحی امیری سید رضا، رفیعی نژاد علی اصغر. موانع فرهنگی توسعهی سیاسی در ایران و ارائه راهکارهای مدیریتی در این حوزه. مجلهی مدیریت فرهنگی. 1390؛ 5 (11): 32-15.
36. Pelletier G. Diriger en Education, Un Metier en Mulation, Autonomic et Decentralisation en Education: Entre Projet et Evaluation; 1998.
37. بازرگان زهرا. رویکرهای نوین در مدیریت آموزشی. مجلهی روانشناسی و علوم تربیتی.1382؛ 32 (2): 130-109.
38. متوسلی محمود.خصوصیسازی یا ترکیب مطلوب دولت و بازار در توسعهی اقتصادی. چاپ اول. تهران: انتشارات مؤسسهی مطالعات و پژوهش های بازرگانی؛ 1373. ص 192.
39. کمیجانی اکبر. ارزیابی عملکرد سیاست خصوصیسازی در ایران، طرح پژوهشی.تهران: وزارت امور اقتصاد و دارایی؛ 1382.
40. Berument H. Performance Of Soccer On The Stock Market: Evidence From Turkey. Soc Sci. 2006; 43(4), 695-699.
41. حسینی سید احمد، مهرآرا اسداله. چگونگی حمایت از خصوصیسازی و چالش های فرارو. نخستین همایش نظارت بر اجرای سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی؛ تهران: سازمان بازرسی کل کشور؛ 1387. ص 32.
42. علیدوست قهفرخی ابراهیم. تحلیل موانع پیادهسازی سیاستهای کلی اصل 44 در ورزش حرفهای جمهوری اسلامی ایران، رساله ی دکتری.تهران: دانشگاه تهران؛ 1389.
43. عزیزخانی فاطمه. اهم الزامات اجرای سیاستهای ابلاغی اصل 44 قانون اساسی، طرح پژوهشی.تهران: دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی؛ 1385.
44. رجبی حسین، سجادی سید نصراله، گودرزی محمود، حمیدی مهرزاد. شناسایی روشهای توسعهی آمیختهی ترویج در بازاریابی ورزش کشور. نخستین همایش بینالمللی خصوصیسازی و سرمایهگذاری در ورزش؛ تهران: هتل المپیک؛ 1391. ص 24ـ21.
45. Gladden J M, Milne G R, Sutton W A. Research And Reviews A Conceptual Framework For Assessing Brand Equity In Division I College Athletics. J S M. 1998: 12(1): 1-19.
46. قدیری معصوم مجتبی، سوری فرشاد، شفیعی عربی میرعلی، بهرامی مجتبی. ارزیابی و اولویتبندی شاخصهای تأثیرگذار در بازاریابی توریسم روستایی با مدل آمیخته بازاریابی 7P؛ مطالعه موردی شهرستانهای برگزیده استان مازندران. فصلنامه مدیریت شهری. 1392؛ 32 (2): 152-139.
47. ثریائی علی، مهرائی سمانه. بررسی و رتبهبندی استراتژیهای بازاریابی مناسب به منظور دستیابی به مزیت رقابتی در هتلهای غیردولتی 3تا 5 ستاره استان مازندران. فصلنامه پزوهشگر(مدیریت). 1392؛ 10 (30): 44-29.
48. مهدوی ایرج، ظریف فائزه. رتبهبندی آمیختهی بازاریابی در گردشگری مقاصد مذهبی ایران با استفاده از فنون MADM مطالعه موردی: مشهد مقدس. مطالعات کمی مدیریت. 1392؛ 4 (2): 78-59.
49. Hirschman A O. Exit, Voice And Loyalty: Responses To Decline In Firms, Organizations, And States, MSc thesis. Harvard: Harvard University; 1970.
50. کیان پور سعید. بررسی اجمالی خصوصیسازی در چند کشور منتخب با اشارهای بر سیاست کلی اصل 44. مجلهی بررسی های بازرگانی. 1388؛ 38: 20-3.
ابتدای صفحه