تحقیق حاضر با هدف ارائه الگوی مشارکت در اوقاتفراغت ورزشی و اعتیاد به فضای مجازی معلمان تربیتبدنی شهر اهواز طراحی و اجرا شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات، همبستگی با رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری بود که جمعآوری اطلاعات آن به صورت میدانی انجام شد.جامعه آماریاینتحقیق،معلمان تربیتبدنی شهر اهواز بودند و طبق آخرین آمار کسبشده، تعداد آنها 1201 نفر در شهر اهواز بود. طبق فرمول کوکران، 292 نفر بهعنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند و نمونه تحقیق با استفاده از روش نمونهگیری غیرتصادفیِ دردسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اوقاتفراغت ورزشی اسماعیلی (۲۰۱۱) و پرسشنامه اعتیاد به فضای مجازی یانگ(1998) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامههای تحقیقتوسط اساتید و متخصصان تأیید شد. پایایی پرسشنامههای پژوهش از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه اوقاتفراغت ورزشی 81/0 و برای پرسشنامه اعتیاد به فضای مجازی 84/0 به دست آمد. برای تحلیل دادههای پژوهش از آزمون معادلات ساختاری در جهت تعیین رابطه و مدلسازی استفاده شد. نتایج نشان داد که مشارکت در اوقاتفراغت ورزشی بر کاهش اعتیاد به فضای مجازی معلمان تربیتبدنی شهر اهواز با مقدار تی به میزان 960/92 دارای رابطه مستقیم بود. سطح فعالیت بدنی در اوقاتفراغت با کاهش اعتیاد به فضای مجازی دارای رابطه مستقیم بود و اعتیاد به فضای مجازی و اضطراب اثر معکوس و منفی بر سلامت جسمی و روانی معلمان داشت و برعکس، فعالیتهای بدنی و ورزشی رابطه مستقیم و مثبتی با سلامت معلمان و دبیران در ابعاد مختلف داشت. با توجه به اهمیت نقش معلمان تربیتبدنی در ارتقای سلامت جامعه، ایجاد آگاهی و ترویج این الگوی مشارکت در آموزشها و کارگاههای آموزشی میتواند بهعنوان یک استراتژی مؤثر در مدیریت مدارس و دانشآموزان به کار رود.
Abshenas, E., Takhaei, M., Karimzade Ardakani, M., & Naderi Banab, M (2021). Comparison of musculoskeletal disorders and pain between internet addicts and non-addicts with emphasis on different levels of physical activity. Journal of Rehabilitation Medicine, 10(2), 358-371. (Persian)